Knjiga sedmice: Ime ruže- Umberto Eko

Ove sedemice iz Gradske biblioteke Ilijaš preporučuju vrhunsko djelo Umberta Eka „Ime ruže“.

 O knjizi

 Ime ruže (tal. Il nome della rosa) je prvi roman talijanskog pisca Umberta Eca, objavljen 1980. godine.

Za roman Ime ruže kaže se da je istovremeno leksikon filozofije, povijesti religije, detektivski roman i kurs jezika. Privukao je veliku pozornost poslije objavljivanja, i stekao popularnst širom svijeta. Funkcionira kao detektivska priča, a uzevši u cjelini prikazuje potragu za istinom s filozofskog, teološkog i povijesnog stajališta. Struktura pripovijedanja je složena i bogata. Eco se uz ostalo služi srednjovjekovnom povijesnom građom i velikim brojem latinskih citata. Roman propituje postupak interpretacije, tj. otkrivanja značenja. Dok prati Baskervilleovu potragu za značenjem i istinom, čitatelj prepoznaje da je zbog polifonije znakova i složenosti njihovog tumačenja vrlo teško doći do konačnih zaključaka o značenju i istini.

Ime ruže jedan je od temeljnih postmodernističkih romana o fatalnom dejstvu jedne zabranjene knjige smješten u 1327. godinu.

„Odsutnost je za ljubav ono što je vjetar za vatru: gasi maleni plamen, ali raspaljuje veliki.”-neke su od Umbertovih velikih misli.

Franjevački monasi u bogatoj italijanskoj opatiji osumnjičeni su za jeres i časni brat Vilijiam iz Baskervila dolazi da provede istragu. Kada njegovu misiju prekine nerazjašnjena serija bizarnih ubistava u opatiji,brat Vilijam postaje detektiv. Njegovo detektivsko oruđe čini Aristotelova logika, teologija Sv. Tome Akvinskog i rani empirizam Rodžera Bekona – izoštreni neobičnim humorom i divljom znatiželjom. Skupljajući dokaze, dešifrujući tajanstvene, enigmatične manu – skripte, Vilijam otkriva jezivi lavirint koji se proteže između tajanstvenih zidina opatije u kojem se „najzanimljivije stvari dešavaju noću“.

O piscu

Umberto Eko (1932 – 2016) bio je filozof, estetičar, semiolog, teoretičar književnosti, pisac, esejista i istoričar srednjeg vijeka. U svom istraživačkom radu bavio se proučavanjem sredstava masovnog informisanja u okviru semiologije i estetike primjenom strukturalističkog metoda. Estetika televizijskog iskustva, estetske strukture direktnog prenošenja, slobode događaja i determinacija, analiza poetskog jezika, otvorenost i teorija informacija, teme su kojima se bavio. Pomno je pratio i lucidno analizirao savremenu kulturu, informacionu estetiku, semiologiju vizuelnih poruka, a bavio se i tumačenjem metafora, problemom krivotvorenja i granicama tumačenja.

Svoj debi kao pisac imao je romanom Ime ruže (Paideia 2000), za kojim slijede Fukoovo klatno (Beletra 1989), Ostrvo dana pređašnjeg (Geopoetika 1995), Baudolino (Narodna knjiga 2001), Tajanstveni plamen kraljice Loane (Narodna knjiga 2004), Praško groblje (Plato 2010) i Nulti broj (Vulkan 2015).

Stoga preporučujemo da već danas posjetite našu Biblioteku i posudite Ime ruže za vaš dobrom knjigom ispunjen vikend.

Pripremila: Adisa Omerović