Godišnjica smrti velikog bosanskog pripovjedača Isaka Samokovlije
Isak Samokovlija, jedan od najpoznatijih bh. književnika, umro je na današnji dan 1955. godine.
Živio je u nekoliko gradova u BiH: Fojnici, Sarajevu i Goraždu, gdje je i rođen.
Jubilarna 20. manifestacija “Dani Isaka Samokovlije – Sunce nad Drinom”, počinje danas u Goraždu u organizaciji Javne ustanove Centar za kulturu.
Na ovaj način grad na Drini trajno čuva sjećanje na lik i djela jednog od najistaknutijih bh. književnika i humanistu Isaka Samokovliju, rođenog Goraždanina.
Zanimljivo je da se njegova porodica doselila iz Samokova u Bugarskoj, te su tako i dobili prezime.
Samokovlija je u Sarajevu završio Prvu gimnaziju, a kasnije medicinu u Beču, te je godinama u BiH radio kao ljekar.
Prvu pripovijetku objavljuje 1927. godine i zvala se “Rafina avlija”, a dvije godine kasnije i prvu zbirku pripovijetki “Od proljeća do proljeća”, u izdanju Grupe sarajevskih književnika.
Početak Drugog svjetskog rata dočekuje u bolnici Koševo u Sarajevu, gdje je bio šef jednog od odjeljenja.
Nakon toga je dobio otkaz, te je bio prinuđen nositi žutu traku s Davidovom zvijezdom, kojom su nacisti obilježavali sve Jevreje.
Nakon proglašenja NDH zatvoren je od ustaša, te kasnije prebačen u izbjeglički logor na Alipašinom mostu u Sarajevu.
U proljeće 1945. godine, uspijeva pobjeći od ustaša koji su ga prinudno vodili sa sobom, te se krio sve do oslobođenja zemlje.
Po završetku Drugog svjetskog rata držao je razne pozicije u bh. i jugoslavenskim književnim krugovima.
Uređivao je književni časopis “Brazda” od 1948. do 1951. godine, a poslije toga je sve do smrti bio urednik u Izdavačkom preduzeću “Svjetlost”.
Odrastanje uz prekrasnu rijeku Drinu je utjecalo mnogo na njegovo književno djelo.
U djelu “Sunce nad Drinom” tako piše:
“Drina je za me jedan od najdubljih doživljaja. Zanosila me je kao neko živo, božanstveno biće“.
Ivo Andrić ga je nazvao jednim od najboljih pisaca koje je Bosna i Hercegovina dala, a Meša Selimović je rekao kako je Samokovlija, izuzmemo li Andrića, najbolji bosanski pripovjedač poslije Kočića.
Neka od njegovih najpoznatijih djela su “Od proljeća do proljeća”, “Nosač Samuel”, „Solomunovo slovo“, “Hanka” ,”Plava Jevrejka”, “On je lud”, “Fuzija”, “Tragom života”, “Đerdan”, i “Priča o radostima”.