Godišnjice smrti: Davorin Popović i Adi Lukovac

Davorin Popović

Davorin Popović rođen je 23. septembra 1946. godine u Sarajevu. Od milja su ga zvali Dačo, a nadimak Pimpek je dobio u djetinstvu zbog male izrasline kraj lijevog uha. U mladosti se bavio rukometom i košarkom, u košarci je bio jedan od najtalentovanijih bekova u to doba u Sarajevu. Bio je kapiten KK Mlade Bosne (kasnije KK Željezničar), te kao standardni prvotimac odigrao je preko 500 utakmica. Sportom se aktivno prestao baviti 1968. godine. Bio je student Fakulteta političkih nauka u Sarajevu.

Muzičku karijeru počeo je u grupi Lutalice, a Indexima se pridružio krajem 1964. godine i do kraja ostaje njen zaštitni znak. Sa Indexima ostavlja neizbrisiv trag u muzičkoj historiji Sarajeva, Bosne i Hercegovine i bivše Jugoslavije. I kao solista, opet uz podršku Indexa, objavljuje tri albuma. Godine 1975. objavljuje album “Svaka je ljubav ista (osim one prave)”, 1984. godine “S tobom dijelim sve”, dok album istog naziva ali sa drugim pjesmama izlazi 1995. godine.

Osamdesetih godina 20. vijeka često nastupa sa Mostarskim kišama, vokalnom grupom koju je vodio pjesnik Mišo Marić. Sjajno izvodi pjesmu “Žute dunje” za soundtrack filma “Kuduz”, a jednom je nastupio i na Eurosongu, 1995. godine, kada je predstavljao Bosnu i Hercegovinu s pjesmom “21. vijek” te zauzeo 19. mjesto. Prije toga Davorin je za Eurosong konkurirao 1967. s Indexima, te kao solist 1993. na prvom samostalnom bh. izboru za Pjesmu Evrope.

Davorin Popović je zajedno sa Indexima dobitnik Šestoaprilske nagrade Grada Sarajeva, koja se dodjeljuje najistaknutijim stvaraocima u svim područjima, kao i estradne nagrade Jugoslavije.

Preminuo je 18. juna 2001. u Sarajevu od raka gušterače. Sahranjen je 20. juna 2001. na sarajevskom groblju Bare u Aleji velikana.

 Adi Lukovac

Adi Lukovac rođen je 1970. godine u Sarajevu, a njegova prva muzička iskustva vežu se za grupu “Base Line”, prvog bh. predstavnika elektro-eksperimentalne scene. Snimanje prve demo kasete poklapa se sa periodom početka rata u našoj zemlji, zbog čega i band prestaje da postoji.

Lukovac nastavlja sa radom na sopstvenom projektu koji se umnogome razlikuje od prethodnog rada. Upoznaje nove ljude i formira bend “Ornamenti” sa kojim snima prvi demo pod nazivom “Na dan naše smrti”. Adi Lukovac smatra se pionirom elektronske muzike u BiH, u kojoj je uvijek uspješno provlačio etno motive.

Zajedno sa grupom Ornamenti, koja je bila  bliska ideji “elektro ambijent etna” uspostavlja i etiketu  PSW (Post War Sound) pod kojom su i objavili svoja dva albuma: “Pomjeranja” (1999.) i “Fluid” (2001.). A samo neke od genijalnih uradaka Adi Lukovca & Ornamenata su: Blue, List, Fluid, Explain, Unreality…

Devedesetih godina Lukovac otvara studio u Sarajevu u kojem su tokom rata mladi alternativni bendovi snimali demo snimke, a po završetku rata na talijanskom “Arezzo Wave Love festivalu” prvi put predstavlja modernu elektronsku scenu BiH, gdje je prezentovan i “Post War Sound” i video-spot “Odsanjan” sa albuma “Pomjeranja”, koji se pojavljuje i na Sarajevo film festivalu 1998. godine.

Na istom festivalu muzika sa materijala “Pomjeranja” koristi kao soundtrack za kratki igrani film “Sindrom” redateljice Ines Tanović. Svakako ne smijemo propustiti muziku koju je Lukovac radio za film Remake Dine Mustafića, koja nikoga nije ostavila ravnodušnim. Također, pored brojnih autorskih projekata, radio je i muziku za predstavu “Tvrđava”, u režiji Sulejmana Kupusovića.

Poginuo je u teškoj saobraćajnoj nesreći 18. juna 2006.

Izvor: radiosarajevo.ba