Na današnji dan 1952. godine, u selu Strgačina, općina Rudo, rođen je Safet Hadžić, bh. ratni heroj. Hadžić je bio predsjednik Kriznog štaba sarajevske regije kada je, 18. aprila 1992. godine, poginuo nadomak vogošćanskog “Pretisa”. Iako je bio prvi čovjek odbrane našeg glavnog grada i njegove šire regije, poginuo je kao obični borac.
Veličina Safeta Hadžića, međutim, nije samo u toj njegovoj herojskoj pogibiji na početku rata, nego, mnogo više, u onom što je on uradio na pripremi odbrane Sarajeva i naše zemlje.
Završio je metalostrugarski zanat i radio u preduzeću “Vodovod”. Rano mu je umro otac Nezir i Safet je preuzeo brigu o porodici s dvadesetak godina. Možda je to bilo presudno da rano sazrije i da rano stekne jasnu viziju svijeta.
Predsjednik Kriznog štaba sarajevske regije
Safet Hadžić je okupljao oficire koji su 1991. godine bježali iz bivše JNA i uključivao ih u Patriotsku ligu (PL). U okviru Kriznog štaba sarajevske regije, s njim na čelu, djelovala je jaka grupa PL koja je izradila plan odbrane Sarajeva i sarajevske regije. Njihov rad je koordinirao Safet Hadžić koji je 2. decembra 1991. godine u Hrasnici, u kući Hasije i Kasima Ibrahimovića, organizovao tajni sastanak Alije Izetbegovića s ovom grupom. Tada je predsjednik RBiH Izetbegović prihvatio plan odbrane Sarajeva i naše zemlje, koji mu je izložio general Sefer Halilović. U daljem radu PL, sve do agresije na BiH (1992. – 1995.), Safet Hadžić je imao jednu od najvažnijih uloga. U njegovoj kući je bio postavljen centar veza putem kojeg je Hadžić primao i izdavao naređenja uoči prvih dana rata. Uporedo je primao nove članove PL, raspoređivao ih, dijelio zadatke, brinuo se o njima, naoružavao narod… Nekoliko dana prije agresije Hadžić je, vozeći ratnu opremu, bio uhapšen na Ilidži. Isljednici su ga nakon devet sati ispitivanja oslobodili. Više su vjerovali njegovim riječima nego svojim očima.
Šira javnost ne zna da je Safet Hadžić bio ključni čovjek za postavljanje kontrabarikada koje su bile odgovor na prve srpske barikade u našem glavnom gradu, 2. marta 1992. godine.
Posljednji put Safet Hadžić, posredstvom svog centra veze, izdavao je naređenja 18. aprila 1992. godine. Mustafi Zebi i Vahidu Ahmetspahiću naredio je da s četom krenu prema “Pretisu” i zaštite ga od agresora. Onda, i posljednje naređenje Nusretu Prljači da s elitnom grupom PL krene prema “Pretisu”. S tom grupom krenuo je i on. Sa svojim saborcima upao je u zasjedu i poginuo.