ILIJAŠVIJESTI

Pravoslavni vjernici proslavljaju Ilindan u Ilijašu

Danas su vjernici pravoslavne vjeroispovijesti u Ilijašu, okupljanjem kod crkve proslavili Ilindan. To je hrišćanski praznik koji se slavi 20. jula po julijanskom, odnosno 2. avgusta po gregorijanskom kalendaru, a posvećen je Svetom proroku Iliji po kojem ilijaška crkva nosi naziv.

Jerej paroh ilijaški Božidar Tanović ističe kako je Hram Svetog proroka Ilije centalno mjesto oko kojeg se okupljaju svi vjernici, čak i oni koji ne žive u Ilijašu su dobrodošli.

„Danas smo se okupili na ovom mjestu oko hrama Svetog proroka Ilije, kako bi proslavili krsnu slavu samog hrama i na taj način da se pomolimo Gospodu Bogu i Velikom ugodniku Božijem svetom proroku Iliji. Hram Svetog proroka Ilije predstavlja centralno mjesto oko kojeg se okupljaju svi vjernici, a stigao je veliki broj gostiju i oni koji ne žive u Ilijašu su dobrodošli. U devet sati je održana sveta liturgija nakon čega je upriličen obilazak hrama, te lomljenje Slavskog kolača. Oko Ilindana su često nesnosne žege, čuvene ilinjske vrućine, ali kada taj svetac mine, žege opadaju i dolaze svježije noći, pa otud i izreka: “Sveti Ilija, vatra sve milija” ili “Od Svetog Ilije, sunce sve milije”, naglašava paroh ilijaški jerej Tanović.

Veliki broj sadašnjih i nekadašnjih stanovnika Ilijaša prisustvovali su liturgiji koju je predvodio jerej paroh ilijaški Božidar Tanović, a nakon toga nastavljeno je druženje uz hranu i piće.

Sveti Ilija, starozavjetni prorok i svetitelj, jedan od najpoštovanijih u srpskom narodu, slavi se 2. avgusta, kao praznik svih vjernika Srpske pravoslavne crkve. Prema kanonu Srpske pravoslavne crkve, praznik Svetog Ilije obilježen je “crvenim slovom” i nijedan svetac u Srba ne svetkuje se sa većim strahopoštovanjem, jer on, kako se vjeruje, upravlja munjama i gromovima.

Predanje kaže da je Ilija sin Savahov iz plemena Aronovog, brata Mojsijevog. Rođen je 816. godine pre Hrista u Tesvitu, pa mu je nadimak Tesvićanin. 

Prema starozavetnom predanju, Sveti Ilija nije umro, već se palenim kočijama vazneo na nebo, pa se ovaj prizor najčešće slika na pravoslavnim ikonama koje se iznose pred oltar na praznik Ilindan. 

 

 

 

Povezane objave

Back to top button